Prowadzenie własnej działalność gospodarczej wiąże się z ponoszonymi kosztami na rzecz generowania zysków. Wydatki te mogą być związane z zakupem określonego sprzętu, wynajmowaniem lokalu czy działaniami marketingowymi i reklamowymi. Polskie prawo podatkowe daje możliwość zakwalifikowania części z nich do kosztów uzyskania przychodu. Ponoszone są one w ramach działalności gospodarczej, a ich celem jest zwiększenie dochodów przedsiębiorstwa. Zatem, co można wrzucić w koszty prowadzenia działalności gospodarczej? Wyjaśniamy w niniejszym artykule.

Czym są koszty uzyskania przychodu?

Aby lepiej zrozumieć, co można wrzucić w koszty prowadzenia działalności gospodarczej, należy wiedzieć, czym są koszty uzyskania przychodu. To one sprawiają, że przedsiębiorca ma możliwość zakwalifikowania ich jako wydatków ponoszonych na rzecz generowania zysków firmy. W tym celu należy zajrzeć do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (jednoosobowa działalność gospodarcza) oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (spółki kapitałowe).

W przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art.22 ust.1 kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Natomiast w przypadku spółek to, co można wrzucić w koszty, reguluje ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 15 ust. 1 Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W obu przypadkach za koszty uzyskania przychodu uznaje się zatem koszty, które przedsiębiorca ponosi w celu osiągnięcia zysków. Lista aspektów, które można pomniejszyć o koszty uzyskania przychodu, płacąc w ten sposób mniejszy podatek, jest podobna. Jednakże trzeba też pamiętać o tym, że dotyczą one tylko tych przedsiębiorców, którzy rozliczają się na zasadach ogólnych lub za pomocą podatku liniowego.

Co można wrzucić w koszty prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej?

Lista tego, co można wrzucić w koszty prowadzenia jednoosobowej działalność gospodarczej, jest wyszczególniona w art. 16, pkt. 1. Według ustawy do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć między innymi:

• Opłatę recyklingową.
• Wydatki poniesione przez pracodawcę na zapewnienie prawidłowej realizacji pracowniczego programu emerytalnego.
• Wydatki poniesione przez podmiot zatrudniający w rozumieniu ustawy o pracowniczych planach kapitałowych na zapewnienie prawidłowej realizacji obowiązków wynikających z tej ustawy.
• Koszty uzyskania przychodu związane z siedzibą firmy – remont i urządzanie biura, opłaty administracyjne plus media (telefon i Internet), wydatki na zakup sprzętu i urządzeń, samochód firmowy (pod warunkiem, że jest amortyzowany i wpisany do ewidencji środków trwałych), itp.
• Koszty poniesione przez pracodawcę, pod warunkiem, że nie zostały sfinansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.
• Wydatki na zakup oprogramowania komputerowego.
• Wydatki poniesione na działania marketingowe i reklamę swojej firmy.
• Koszty związane z podniesieniem kompetencji i kwalifikacji pracowników – szkolenia, kursy, ect.

Lista ta nie jest zamknięta, niemniej zawiera najważniejsze elementy, od których można odliczyć koszty uzyskania przychodu. Pełne zestawienie zawarte jest w ustawie. Dla przedsiębiorcy pożądaną sytuacją jest taka, w której generuje wysokie koszty – może je bowiem odliczyć od przychodu, zmniejszając tym samym dochód, od którego odprowadzi następnie podatek PIT.

Czego nie można wrzucić w koszty prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej?

Natomiast w kosztach podatkowych obligatoryjnie nie mogą się znaleźć wydatki wymienione w art. 23 ustawy, czyli w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Artykuł ten zawiera wyłączenia od kosztów uzyskania przychodów. Należą do nich między innymi:

• Wydatki na ulepszenie środków trwałych.
• Koszty poniesione na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów.
• Straty w środkach trwałych oraz wartościach niematerialnych i prawnych w części pokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych.
• Wydatki na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych.
• Kosztów związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych.
• Wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), poręczeń i innych zobowiązań.
• Darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju. Kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy o działalności pożytku publicznego, z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje.
• Grzywny i kary pieniężne.
• Koszty reprezentacji.
• Składki na ubezpieczenie społeczne oraz Fundusz Pracy i inne fundusze celowe.

Co można wrzucić w koszty prowadzenia spółki?

W przypadku ustawy o podatku dochodowym dla osób prawnych (spółek kapitałowych) ustawodawca zalicza do kosztów uzyskania przychodu aspekty związane z odpłatnym zbywaniem majątku czy udziałów. Ponadto, można do nich zaliczyć również te elementy, które są uwzględnione w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów w tym przypadku zaliczamy:

• Koszty bezpośrednie – związane z nabyciem towarów handlowych, usługami podwykonawców czy wypłatą wynagrodzenia pracowników produkcji.
• Koszty pośrednie – są to wydatki związane z prowadzoną działalnością, ale niemające bezpośredniego wpływu na osiągnięte przychody (związane są z ogólną działalnością podatnika) – koszty poniesione na stworzenie strony internetowej, obsługę księgową i prawną, wynajmowanie lokalu, leasing, opłaty bankowe, prowadzenie strategii marketingowej i reklamowej.

Natomiast, według ustawy, do kosztów uzyskania przychodu nie można zaliczyć:

• Wydatków na reprezentację.
• Odsetek z tytułu nieterminowej spłaty zobowiązań podatkowych i budżetowych.
• Wydatków na spłatę rat pożyczek i kredytów (kosztem jest jedynie część odsetkowa raty pożyczki, jeżeli została faktycznie opłacona).
• Odpisów amortyzacyjnych przekraczające wartość 150.000 zł w przypadku samochodów osobowych.

Podsumowanie

Zaprezentowane aspekty, które można uznać za koszty uzyskania przychodów, nie stanowią katalogu zamkniętego. Pełne zestawienie szczegółowo opisuje ustawa o PIT i CIT. Jeśli nie jesteś pewien, czy daną działalność możesz wrzucić w koszty, skontaktuj się z naszym biurem rachunkowym. Wyjaśnimy Twoje wątpliwości i pomożemy Ci zoptymalizować wydatki firmowe.